من آن ماهم که اندر لا مکانم مجو بیرون مرا در عینِ جانم

تو را هر کس به سوی خویش خواند تو را من جز به سوی تو نخوانم

مرا هم تو به هر رنگی که خوانی اگر رنگین اگر ننگین ندانم

گهی گویی خلاف و بی وفایی بلی تا تو چنینی من چنانم

به پیشِ کور هیچم من چنانم به پیشِ گوشِ کر من بی زبانم

گِلابه چند ریزی بر سرِ چشمْ فروشو چشم از گِل من عیانم

لباس و لقمه‌ات گُل‌های رنگین تو گُل خواری نشایی میهمانم

گُل است این گُل در او لطفی‌ست بنْگر چو لطفِ عاریَت را واستانم

من آبِ آب و باغِ باغم ای جان هزاران ارغوان را ارغوانم

سخن کشتیّ و معنی همچو دریا درآ زوتر که تا کشتی برانم

کسره به گلابه و گل و ضمّه به گل در ابیاتی که در ادامه اشاره شده افزوده شد: “گِلابه چند ریزی بر سرِ چشمْ فروشو چشم از گِل من عیانم، لباس و لقمه‌ات گُل‌های رنگین تو گُل خواری نشایی میهمانم، گُل است این گُل در او لطفی‌ست بنْگر چو لطفِ عاریَت را واستانم. “m-number” به “post-number” ویراست شد، از این “زمینۀ دلخواه” در نمایش شمارۀ شعر در دیوان بهره برده می‌شود، باغستان شهریار، 01:53 چهارشنبه 31 فروردین 1401. “ابیات زیر” به “ابیاتی که در ادامه اشاره شده” ویراست شد، 03:09 همین حوالی.