منم فتنه، هزاران فتنه زادم، به من بنگر که دادِ فتنه دادم

ز من مگْریز زیرا درفتادی، بگو الحمدلله درفتادم

عجب چیزی‌ست عشق و من عجبتر، تو گویی عشق را خود من نهادم

بیا گر من منم خونم بریزید که تا خود من نمردم من نزادم

نگویم سرِّ تو کان غمز باشد، ولی ناگفته بندی برگشادم