از آن مقام که نبود گشاد زود گذر، برو به سوی خریدار خویش همچون زر

از آن مقام که نبوَد گشادْ زود گذر، برو به سوی خریدارِ خویش همچون زر

درخت اگر متحرّک شدی ز جای به جا نه رنجِ ارّه کشیدی نه زخمه‌های تبر

زمان چو حاکمِ تست و مکان چو معبرِ تو مکانِ نیک گزین و زمانْ نکو بنگر

چنان شوی که مکان و زمان و اهلِ زمان دگر نتانَد کردن به فعلْ در تو اثر

تو تیره گردی از شب چو آینهٔ گردون، نه زردرویِ خزان گردی از هوا چو شجر

دیدگاهتان را بنویسید