الا میر خوبان هلا تا نرنجی، بهانه نگیری و از ما نرنجی
تویی یار غارم، امید تو دارم، که گر سر نخارم نگارا نرنجی
تو جانآنِ مایی تو خاصآنِ مایی، ز هر جا برنجی از این جا نرنجی
تویی شبفروزم، تویی بخت و روزم، که امشب بخندی و فردا نرنجی
یکی مشتِ خاکیم ای جان چه باشد که از ما و زینها و زانها نرنجی
چو دانا و نادان شدند از تو شادان، ز نادان نگیری ز دانا نرنجی