برچسب: khamosh

شکایت‌ها همی کردی که بهمن برگ ریز آمد، کنون برخیز و گلشن بین که بهمن بر گریز آمد

ز رعدِ آسمان بشنو تو آوازِ دهل یعنی عروسی دارد این عالم که بستان پُر جهیز آمد

بیا و بزمِ سلطان بین[…]

الا ای روی تو صد ماه و مهتاب مگو شب گشت و بی گه گشت بشْتاب

مرا در سایه‌ات ای کعبۀ جانْ به هر مسجد ز خورشید است محراب

غلط گفتم که اندر مسجدِ ما برونِ در بوَد خورشیدِ بوّاب

مرا آن دلبرِ پنهان همی‌گوید به پنهانی به من دِهْ جان به من ده جان چه باشد این گران‌جانی

یکی لحظه قلندر شو قلندر را مسخّر شو سمندر شو سمندر شو در آتش رُو به آسانی

در آتش رُو در[…]

دوش من پیغام کردم سوی تو استاره را، گفتمش خدمت رسان از من تو آن مه‌پاره را

سجده کردم گفتم این سجده بدان خورشید بر کو به تابش زر کند مر سنگ‌های خاره را

سینهٔ خود باز کردم زخم‌ها بنْمودمش[…]

آورد طبیبِ جان یک طبله ره آوردی، گر پیرِ خَرِف باشی تو خوب و جوان گردی

تن را بدهد هستی جان را بدهد مستی از دل ببرد سستی وز رخ ببرد زردی

آن طبلۀ عیسی بُد میراثِ طبیبان شد، تریاق[…]

 بی‌دل شده‌ام بهرِ دلِ تو، ساکن شده‌ام در منزلِ تو

صرفه چه کنم در معدنِ تو، زر را چه کنم با حاصلِ تو

شد جمله جهان سبز از دمِ تو، قبلۀْ دل و جان هر قابلِ تو

چو با ما یارِ ما امروز جفت است بگویم آنچِ هرگز کس نگفته‌ست

همه مستند این جا محرمانند مَیَندیش از کسی غمّاز خفته‌ست

خزان خفت و بهاران گشت بیدار، نمی‌بینی درخت و گل شکفته‌ست

تو هر چند صدری شهِ مجلسی ز هستی نرستی در این محبسی

بده وامِ جان گر وجوهیت هست، درآ مفلسانه اگر مفلسی

غریبان برستند و تو حبسِ غم، گه از بی کسیّ و گه از ناکسی