غزل – مجموعه شعر

جانا خبر وصل تو زی ما که رساند یا قصصه ی ما سوی تو تنها که رساند

توتوست چو دفتر غمِ ما از هوسِ آنْکْ زینجا به تو طومارِ غمِ ما که رساند

اینجا که منم طمْعِ وصالِ تو محال[…]

ما بساط نیکنامی باز طی خواهیم کرد خرقه و سججاده رهنِ نقل و مِی خواهیم کرد

زهد و تقوی سر به سر این نام و این آوازه را در سرِ آوازِ چنگ و بانگِ نِی خواهیم کرد

نو بهار است[…]

طرفه می دارند یاران صبر من بر داغ و درد داغ و دردی کز تو باشد خوشتر است از باغِ وَرد

دوستانت را که داغِ مهربانی دل بسوخت گر به دوزخ بگذرانی آتشی بینند سرد

حاکمی گر عدل خواهی کرد[…]

تَرکِ سر گفتم از آن پیش که بنْهادم پایْ نَه به زرق آمده‌ام تا به ملامت بروم

من هوادار قدیمم بدهم جانِ عزیز نو ارادت[…]

ای عاشقان ای عاشقان من عاشقِ دیوانه ام در عشق و در شوریدگی در کاینات افسانه ام

از ساغر و پیمان مگو امروز با ما کز ازل مستِ شرابِ عشقِ او بی ساغر و پیمانه ام

مستِ شرابِ وصلِ او[…]

شد جوان دوران و سر زد سبزه و آمد بهار وقتِ غم بُگْذشت ساقی خیز و ساغر را بیار

شیوه ی دین داری و عقل است یاران را قرین می کشیّ و عشق بازیّ و جنونْ ما را شعار

عاشقان[…]

عشق یاغی شد و با ما سرِ غارت دارد وصل را گو که عنایت کن و وامگذارش

مبتدی را به کرَم جرعه تصدّق فرما منتهی را[…]

بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی خون خوری گر طلبِ روزیِ ننْهاده کنی

آخر الامر گِلِ کوزه گران خواهی شد حالیا فکرِ سبو کن که پر از باده کنی

گر از آن آدمیانی که بهشتت هوس[…]

یک ره ز وصلِ خویش مرا بهره‌مند کن اغیار را بر آتشِ غیرت سپند کن

ای میوۀ امید فرود آیْ خود ز شاخ یا آنکه دستِ کوتَهِْ ما را بلند کن

ز اغیارْ دردِ خویش سِتان و به من سپار[…]

مشو فریفتۀ حُسنِ صورت ای درویش به روی شاهدِ معنی گشایْ دیدۀ خویش

مکن به دیدن خوش قامتان به بالا رویْ مباد مانی ازین کار و بارْ سر در پیش

ملاحتِ سخنِ عشق عاشقان دانند نیافت چاشنی این نمک بجز[…]