کوه نیَم، سنگ نیَم، چونک گدازان نشوم، دیدم جمعیّتِ تو چونکِ پریشان نشوم
کوه ز کوهی برود، سنگ ز سنگی بشود، پس من اگر آدمیَم کمتر از ایشان نشوم
آهنْ پولاد و حجَر در کفِ تو موم شود، من که همه مومِ توام چونکِ بدین‌سان نشوم
فال نامه
کوه نیَم، سنگ نیَم، چونک گدازان نشوم، دیدم جمعیّتِ تو چونکِ پریشان نشوم
کوه ز کوهی برود، سنگ ز سنگی بشود، پس من اگر آدمیَم کمتر از ایشان نشوم
آهنْ پولاد و حجَر در کفِ تو موم شود، من که همه مومِ توام چونکِ بدین‌سان نشوم