ما حق شناس پیر مغانیم و دیر او خالی نه ایم یک نفس از ذکر خیر او

ما حق شناسِ پیرِ مغانیم و دِیْرِ او خالی نِه ایم یک نفس از ذکر خیر او

مِیْ خور برغم دهر که خونِ تو میخورند کیوانِ دیر دُور و مهِ زود سیر او

ساقی بیا که ملک سلیمان بباد رفت خالی فضایِ دشت و در از وحش و طیر او

کس تهمت دویی ننهد آفتاب را ای دل بدوز دیدۀ غیرت ز غیر او

شاهی ز پیرِ مکیده بستان پیاله‌ای سرمست بگذر از درِ دیرینه دِیْرِ او

دیدگاهتان را بنویسید