باز فرو ریخت عشق از در و دیوارِ من باز ببُرّید بند اشترِ کین دار من

بارِ دگر شیرِ عشق پنجۀ خونین گشاد تشنۀ خون گشت باز این دلِ سگ‌سار من

باز سرِ ماه شد نوبتِ دیوانگی‌ست آه که سودی نکرد دانشِ بسیارِ من

بارِ دگر فتنه زاد جَمرۀ دیگر فتاد خوابِ مرا بست باز دلبرِ بیدارِ من

صبرِ مرا خواب بُرد عقلِ مرا آب برد کارِ مرا یار برد تا چه شود کارِ من

سلسلۀ عاشقان با تو بگویم که چیست آنکِ مسلسل شود طرّۀ دلدارِ من

خیز دگر بار خیز خیز که شد رستخیز مایۀ صد رستخیز شورِ دگر بارِ من

گر ز خزان گلسِتان چون دلِ عاشق بسوخت نک رخِ آن گلسِتان گلشن و گلزار من

باغِ جهان سوخته باغِ دل افروخته سوخته اسرارِ باغ ساخته اسرارِ من

نوبتِ عشرت رسید ای تنِ محبوس من خلعتِ صحّت رسید ای دلِ بیمارِ من

پیرِ خرابات هین از جهتِ شکرِ این رُو گرو مِیْ بنِهْ خرقه و دستارِ من

خرقه و دستار چیست این نَه ز دونْ همّتی‌ست جان و جهان جرعه‌ای‌ست از شهِ خمّارِ من

دادِ سخن دادمی سوسنِ آزادمی لیک ز غیرت گرفت دل رهِ گفتارِ من

شُکر که آن ماه را هر طرفی مشتری‌ست نیست ز دلّالِ گفت رونقِ بازارِ من

عربدۀ قال نیست حاجتِ دلّال نیست جعفرِ طرّار نیست جعفرِ طیّار من