ای نفْس، عجب که با دلم همنفسی، من بندهٔ آن صبح که خندان برسی

ای نفْس، عجب که با دلم همنفسی، من بندهٔ آن صبح که خندان برسی
ای در دلِ شب چو روزْ آخِر چه کسی، هم شحنه و دزد و خواجهٔ صد عَسسی

دیدگاهتان را بنویسید